Το χωριό ιδρύθηκε το 1821 από κατοίκους που έφτασαν στην περιοχή από την Κρήτη και πήρε το όνομά του από την πολυπληθέστερη οικογένεια Παπαδάκη.
Το 1840 ιδρύθηκαν 5 Δήμοι που απάρτιζαν την Επαρχία Επιδαύρου Λιμηράς. Μέσα σε αυτούς και ο Δήμος Ασωπού, στον οποίο υπάγονταν οι Κοινότητες: Παπαδιανίκων, Κοντεβιανίκων (Ασωπού), Φοινικίου, Συκέας, Αγγελώνας, Καταβόθρας, Μολάων, Πακίων και Ελαίας.
Το 1996 μετά από εθελούσια συνένωση των πρώην κοινοτήτων του Ασωπού, των Παπαδιανίκων και του Φοινικίου δημιουργήθηκε ο Δήμος Ασωπού. Το 1997 προσαρτήθηκε σ΄ αυτόν και η κοινότητα της Δαιμονιάς.
Τα Παπαδιάνικα σήμερα είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό Τοπικό Διαμέρισμα και έδρα του Δήμου Ασωπού με πληθυσμό 1.932 κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι αγρότες.
Στα Παπαδιάνικα λειτουργεί Παιδικός Σταθμος, Νηπιαγωγείο, Γυμνάσιο και εξαθέσιο Δημοτικό Σχολείο. Το τελευταίο στεγάζεται σε παραδοσιακό πετρόκτιστο κτίριο, σύμφωνο με την αρχιτεκτονική της περιοχής και κτίστηκε το 1956.
Επίσης, τα Παπαδιάνικα είναι έδρα του Νομικού Προσώπου της Δημοτικής Φιλαρμονικής και του Πολιτιστικού Συλλόγου Παπαδιανίκων-Πλύτρας, «Η Αρχαία Κυπαρισσία».
Στο Τοπικό Διαμέρισμα Παπαδιανίκων ανήκει ο αρχαιολογικός χώρος του λόφου του Παλαιοκάστρου. Ο λόφος εμφανίζει ιστορική και αρχαιολογική συνέχεια από του προϊστορικούς έως του βυζαντινούς χρόνους. Η θέση του μάλιστα, πιθανόν να ταυτίζεται με το βυζαντινό κάστρο και οικισμό του Ασωπού, που υπαγόταν, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, στο Δεσποτάτο του Μορέως, και μετά το 1463 περιήλθε διαδοχικά στην κυριαρχία των Βενετών και των Τούρκων. Στην κορυφή του λόγου διαμορφώνεται πλάτωμα όπου σώζονται βυζαντινά ερείπια. Η θέα είναι μοναδική. Μπορεί κανείς να διακρίνει: τη Γλυφάδα, το Μποζά, τον Ασωπό, το Ξυλί, το Καραβοστάσι, την Πλύτρα, τα Παπαδιάνικα, την Χαρακιά, την παραλία Δαιμονιάς (Πηλά), τον Αρχάγγελο, το Γύθειο, τα Κύθηρα και γενικά όλο το Λακωνικό Κόλπο.
Ξεναγήσεις στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαιοκάστρου πραγματοποιούνται καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου από τον αρχαιολόγου του Δήμου.
Οικισμός Πλύτρα
Νοτιοδυτικά των Παπαδιανίκων σε απόσταση 3 χιλ. βρίσκεται το επίνειο της Δ.Ε. Ασωπού, η Πλύτρα. Είναι ένας πανέμορφος παραλιακός οικισμός περιτριγυρισμένος από ελαιόδεντρα και πορτοκαλεώνες, με μία από τις ομορφότερες, οργανωμένες παραλίες του Λακωνικού Κόλπου, βραβευμένη με Γαλάζια Σημαία, την Παχιά Άμμο. Άλλες παραλίες ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, κατάλληλες για κολύμβηση είναι η παραλία του Αμμούλη και η παραλία στις Κόκκινες.
Στην Πλύτρα βρίσκεται και το κεντρικό λιμάνι του Δήμου, όπου φιλοξενεί κατά καιρούς σκάφη αναψυχής και από όπου ξεκινούν καθημερινά τα ψαροκάικα για την ψαριά της μέρας.
Παραδοσιακές ψαροταβέρνες λειτουργούν όλο το χρόνο και επισκέπτες από κάθε μεριά της Ελλάδας και όχι μόνο, γεύονται τα φρέσκα ψάρια, τα ντόπια κρέατα, τις παραδοσιακές λαχανόπιτες (σαϊτια), το κρασί παραγωγής μας και τα παραδοσιακά γλυκίσματα της περιοχής.
Επίσης, όλο το χρόνο λειτουργούν ενοικιαζόμενα-επιπλωμένα διαμερίσματα με όλες τις ανέσεις και με πολύ προσιτές τιμές.
Ένα ερειπωμένο και μισογκρεμισμένο κτίριο στο μικρό λιμάνι του οικισμού έλκει το βλέμμα κάθε επισκέπτη. Πρόκειται για το πρώτο σπίτι που κτίστηκε στην Πλύτρα, από την οικογένεια Βενετσανάκη, πολύ πριν το 1870, κάτι που επιβεβαιώνει άλλωστε και η χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του. Αξιοσημείωτο όμως είναι το γεγονός, ότι η προφορική παράδοση θέλει να έχει φιλοξενηθεί εκεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς στενή φιλία συνέδεε τις δύο οικογένειες.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει ο αρχαιολογικός χώρος της πόλης του Αρχαίου Ασωπού, δίπλα ακριβώς από το λιμάνι, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της είναι βυθισμένο στη θάλασσα, εξαιτίας ισχυρού σεισμού στα τέλη του 4ου αιώνα, που στάθηκε η αιτία της καταβύθισης της πόλης. Στην παραλία Κόκκινες μάλιστα, ο λουόμενος μπορεί να δει τα ερείπια της βυθισμένης πόλης.
Η πόλη του Ασωπού που χτίστηκε πάνω στα ερείπια Ελληνιστικής πόλης, ήκμασε κυρίως τα Ρωμαϊκά χρόνια, είχε δικό της νόμισμα και αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Κοινού των Ελευθερολακώνων. Το Ιερό του Απόλλωνα του Υπερτελεάτα σε χαράδρα βόρεια του Φοινικίου ήταν το θρησκευτικό κέντρο του Κοινού.
Σήμερα στον Ανατολικό κόλπο σώζονται ερείπια κτιρίων και πλήθος σπασμένων κεραμικών. Λίγο βορειότερα, στη βραχώδη χερσαία περιοχή εντοπίζεται λατομείο, όπου είναι φανερές οι λαξεύσεις του βράχου από τον οποίο προέρχονται τα οικοδομικά λείψανα της αρχαίας πόλης. Νοτιότερα, σε δεύτερο λατομείο που υπάρχει στην περιοχή, βρίσκεται λαξευμένη η μορφή του Ηρακλή, καθώς επίσης και πλήθος λαξευμένων Ρωμαϊκών τάφων. Ακριβώς απέναντι, στην τοποθεσία «Καμάρια», εντοπίζεται σύμπλεγμα Παλαιοχριστιανικών τάφων, ενώ κατά μήκος της ακτής του αρχαιολογικού χώρου σώζονται Ρωμαϊκά λουτρά, ερείπια κτισμάτων, Ρωμαϊκοί τάφοι του τύπου columbarium κι ένα βαλανείο-λουτρό με ψηφιδωτό δάπεδο.
Οι επισκέπτες μπορούν να ξεναγηθούν στον αρχαιολογικό χώρο από τον αρχαιολόγο του Δήμου κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν, απολαμβάνοντας το τοπίο και την φύση…
Κάθε χρόνο, το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, οργανώνονται στην Πλύτρα με μεγάλη επιτυχία Πολιτιστικά Καλοκαίρια που περιλαμβάνουν: εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές και παιδικού αθλητικούς αγώνες.
Οικισμός Καραβοστάσι
Απέναντι από την Πλύτρα, στον μικρό κόλπο που σχηματίζεται πριν από το ακρωτήριο Ξυλί προβάλει το Καραβοστάσι. Ένας ξεχωριστός σε ομορφιά οικισμός που με τα παραδοσιακά πέτρινα κτίσματά του, αποτελεί ένα ζωντανό στολίδι για την περιοχή. Ο οικισμός πήρε το όνομά του από την στάση που έκαναν τα καράβια στα ήρεμα νερά του κόλπου, για να προφυλαχτούν από την τρικυμισμένη θάλασσα.
Αν και οι μόνιμοι κάτοικοι είναι ελάχιστοι, τους καλοκαιρινούς μήνες το Καραβοστάσι γεμίζει ζωή φιλοξενώντας στα παραδοσιακά καταλύματά του εκατοντάδες επισκέπτες.
Σε όλες τις ψαροταβέρνες του οικισμού, μπορεί κανείς να απολαύσει φρέσκα ψάρια και άλλα θαλασσινά, παραδοσιακές ντόπιες νοστιμιές και βιολογικό κρασί άριστης ποιότητας.
Παράλληλα, τα πεντακάθαρα σμαραγδένια ρηχά νερά του Καραβοστασίου προσφέρονται για κολύμβηση και ξεχωριστές καταδύσεις σε ναυάγια της περιοχής.
Δυτικότερα ξεπροβάλει ο προϊστορικός λόφος του Γουλά. Ο λοφος, γνωστός με το τοπωνύμιο Καστέλλια, εντυπωσιάζει, καθώς στην κορυφή του διαμορφώνεται πλάτωμα με διάσπαρτες κυκλικές λαξεύσεις.
